زود غریبه می شویم. هم را که می بینیم حرفی نداریم بگوئیم. با آب و تاب از چیزهایی تعریف می کنی که روزی، روزگاری برایم هیجان داشت و الان از کنارش راحت می گذرم. زاویه بین مان ثابت است، مشکل این است که هر دو پیش می رویم و لحظه لحظه این فاصله بیشتر می شود. می آیی زمین و زمان را نگه داریم؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر