دارم اين كتاب جديد موراكامي را مي خوانم. نه كه قبلي ها را خوانده باشم. راستش كافكا در كرانه را شروع كردم و بعد از يك فصل دلم را زد و كنار گذاشتم. اين يكي را همين طوري دست گرفته ام و دارم جلو مي روم. اسمش هست 1Q84.
بازي كرده است با كتاب ١٩٨٤ مرحوم ارول. داستان در سال ١٩٨٤ در ژاپن اتفاق مي افتد. براي من جذاب تر از سير و بالا و بلند داستان، ديالوگ ها و مونولوگ ها هستند كه خيلي اوقات بي ربط به خط سير داستان هم به نظر مي رسند.
ديشب داشتم فكر مي كردم چرا ١٩٨٤ را انتخاب كرده براي نوشتن؟ خيال كردم كه حتما سي سال پيش نوشتن از أدمها و رابطه ها آسان تر بوده است. فيس بوك نبوده است. شبكه هاي اجتماعي نبوده اند. چت نبوده است. موبايل نبوده است. نويسنده آسان تر مي توانسته رابطه ها بسازد، واقعي نشان شان دهد. امروز همه چيز پيچيده شده است و غير قابل باورتر. واي به حال نويسنده هاي فردا.
